Wat je kunt leren van jaloezie

We voelen ons allemaal weleens een loser. Ik wel in elk geval.
Laatst nog zag ik een paar collega’s die een art retraite in Frankrijk geven voor een organisatie die mij ook ooit eens heeft benaderd. “Haal ik er wel alles uit wat erin zit?” vroeg ik me af. En het antwoord is: nee, ik haal er lang niet alles uit wat erin zit. Kan ook niet.

Keuzes maken

Steeds opnieuw maak je keuzes over wat bij je past en wat niet. Door te scrollen op internet verwerk je een constante stroom aan mogelijkheden van wat je met je leven kunt doen. Ik wil soms wel 100 dingen tegelijk en dan herinner ik me eraan dat ik maar één leven heb, en dat niet kan vullen met alle dingen die tien verschillende mensen doen. Of zoals ik eens op mijn blog postte: just because you can, doesn’t mean you should.

Analyseren

Als je een steek van jaloezie voelt prikkelen (of je voelt je een loser), vraag jezelf dan af wat er schuilt onder dat gevoel. 
Waarom wil ik een retraite geven? “Omdat zoveel illustratoren dat doen!”. Maar zoals mijn moeder vroeger eens tegen me zei: “Omdat de rest in de sloot springt, hoef jij er niet bij te springen”. Geen valide reden dus. Als ik na een paar keer ‘waarom’ vragen erop uit kom dat ik gelukkig zou worden van een retraite geven, dan is het valide.
Zo was ik ook een tikkie jaloers op een illustrator die een prentenboek maakte voor een Britse uitgever. Ik vroeg mezelf steeds ‘waarom?’ totdat ik erachter kwam dat dat wél is wat ik echt wil voor mijzelf. Een paar keer ‘waarom’ vragen en je hebt een stuk helderder wat er onder die ‘moetjes’ schuilen.

Ego voeden

Als we jaloezie voelen, is dat vaak ons ego dat aandacht eist. Meer geld moeten verdienen terwijl we helemaal niet zoveel nodig hebben, een boek voor een uitgever gemaakt hebben want ‘dan tellen we echt mee’, of 100.000 volgers op social media willen bijvoorbeeld. In veel gevallen is het zoeken naar validatie van buitenaf. Dat is heel mens-eigen, maar het maakt je niet per se gelukkiger, ook niet nadat je die validatie hebt gekregen. Er zal altijd weer een hogere trede op de trap zijn die je dan moet behalen. Onbegonnen werk dus, en niet goed voor je mentale welzijn.

Kernwaarden

Wat mij verder helpt is kijken naar mijn kernwaarden, waar ik het vorige maand over had. Als ik denk dat ik iets moet doen, dan check ik, naast ‘waarom?’, aan de hand van mijn kernwaarden of dat echt iets is wat bij mij past en van mij is, en niet van mijn validatie-zoekende-ego. 
Maar een nachtje erover slapen doet vaak ook wonderen. In de ochtend moet ik opeens veel minder van mezelf. En wil ik dat gevoel langer vasthouden, dan scroll ik een dagje niet. Zo probeer ik op koers te blijven.